“Het belangrijkste van dit werk? Luisteren zonder oordeel.”

het-belangrijkste

“Het belangrijkste van dit werk? Luisteren zonder oordeel.”

Na het overlijden van haar vriend zat Rietje diep in de put. Samen met vrijwilliger Wendy van Steun bij Rouw van Humanitas verwerkte ze haar verlies. Rietje: “Ik ben vrolijk van aard en ik voelde dat weer terugkomen.”

Rietje

“Ik zat zó in de put, ik was een wrak. Mijn hartsvriendin zei: volgens mij heb jij hulp nodig van Humanitas. Twee weken later zat Wendy bij me. Ze is een jaar lang gebleven.

Het ziekteproces van Henk, met wie ik een LAT-relatie had, was heftig. Hij wilde thuis sterven maar de professionele zorg was niet best. Er waren dagen dat ik van 7.00 tot 23.00 uur bij hem was. Dat was pittig voor mij, ook omdat ik rugklachten heb.

Dansen

Toen Wendy kwam heb ik eerst al mijn woede over de slechte zorg moeten spuien. Pas daarna was er ruimte om te rouwen. Wendy begreep me. Sterker nog: we lijken enorm op elkaar. Zelfs onze huizen en kleren zijn zowat hetzelfde.

Ik had me steeds meer teruggetrokken, maar na een tijdje met Wendy begon ik toch weer met mezelf op te maken, te koken en met klaverjassen buiten de deur. Ik ben vrolijk van aard en ik voelde dat weer terugkomen. Ik ga zelfs weer dansen!

Lichtjesavond

Wendy (51) is uitvaartverzorger en sportbegeleider. Daarnaast is ze vrijwilliger bij Steun bij Rouw.

Wendy: “Laatst was er een lichtjesavond op de begraafplaats. Duizenden mensen kwamen er op af. Rietje heeft daar zo’n overwinning op zichzelf behaald, dat ik kon zeggen: het is goed zo, de rouwbegeleiding is klaar. Ik had kaarsen meegebracht maar had niet verwacht dat ze die wilde aansteken. Toch deed ze het, bij het veldje waar de uitgestrooide as van haar vriend ligt. Mijn leven gaat verder, zei ze tegen hem.

Een eer

Eindeloos hebben we gepraat, iedere week kwam ik bij haar thuis. Eerst was er woede, daarna rouw. Het werk als vrijwilliger is soms zwaar, maar zo mooi. Je komt op misschien wel het moeilijkste moment in iemands leven. En die persoon opent zich naar jou toe. Dat vind ik een eer.

Ik heb zelf acht jaar gerouwd na het overlijden van mijn man. Ook ben ik opgeleid als rouwbegeleider. Ik merk dat ik iets kan betekenen voor mensen. Het belangrijkste van dit werk? Luisteren zonder oordeel.”

Famke
Famke

Ik ben Famke, een schrijfster die graag schrijft over het leven, onze samenleving en alles daartussenin. Volg mijn blogs voor een frisse blik op alledaagse thema's!

Alle berichten

Gerelateerde berichten